Zonnedauw (Droseraceae) is niet ongewoon in de gebieden rondom Deventer. Zeker de aanleg van enkele honderden retentiegebieden door Waterschap Drents Overijsselse Delta hebben voor een uitbreiding van het aantal plaatsen met Zonnedauw gezorgd. De Kleine zonnedauw (Drosera intermedia) is niet bepaald een zeldzaamheid. Met een uitbreiding van deze pioniersoort wordt ook de kans dat er insecten die afhankelijk zijn van Zonnedauw vindbaar zijn. Naast botaniseren wordt er tijdens de werkgroepavonden van de KNNV ook veel naar insecten gekeken en indien mogelijk direct of achteraf op naam gebracht. Dat laatste is ook met deze, in het veld wat lastig te determineren, soort gebeurd.
 |
| Een vedermot op een Egelboterbloem. |
Met bovenstaande foto is het nog niet direct mogelijk om de soort goed te determineren en ook zonder veldkennis van de planten is het een uitdaging om vedermotten (Pterophoridae) goed op naam te brengen.
Als echter informatie, die niet veel toevoegd, wordt weggehaald dan blijft een beeld over waarmee, gecombineerd met de veldkennis, de determinatie uitkomt op de Zonnedauwvedermot (Buckleria paludum). Dit is een zeldzame soort en zelfs de eerste melding voor de gemeente Deventer!
Uitsnede met de Zonnedauwvedermot op een bloem van de Egelboterbloem.
De Zonnedauwvedermot zet eitjes af op de onderkant van de bladeren van Zonnedauw soorten. In de literatuur wordt vooral de Ronde zonnedauw genoemd, maar die is niet te vinden in het gebiedje waar bijgaande foto is gemaakt. De Kleine zonnedauw echter wel. Op de Duitse site lepiforum zijn foto's te vinden van alle stadia (image, rups, pop en ook de waardplaten).
